W momencie zakładania działalności gospodarczej należy dokonać wyboru czy zakładać konto firmowe czy wykorzystywać swój rachunek prywatny. W dzisiejszym artykule przedstawimy wady i zalety obydwu rozwiązań, a także podstawy prawne, określające sposób przepływu środków finansowych.
Działalność gospodarcza – konto firmowe
Ustawa Prawo przedsiębiorców nie nakazuje przedsiębiorcy założenia rachunku bankowego ze specjalnym przeznaczeniem do prowadzenia transakcji związanych z działalnością. Ustawa w art. 19 określa jedynie, że transakcje powinny być wykonane za pomocą przelewów bankowych tylko w dwóch sytuacjach:
- drugą stroną transakcji jest inny przedsiębiorca,
- jednorazowa wartość transakcji przekracza 15 000 złotych
Wskazane jest dokonanie przelewów w powyższych przypadkach za pomocą przelewów bankowych, natomiast nie jest określone z jakiego rachunku ma być on dokonany. W związku z tym przyjmuje się, że również osobisty rachunek bankowy może być wykorzystywany w tym celu.
Rozliczenia z urzędem skarbowym
Art. 61 § 1 Ordynacji podatkowej wskazuje, że zapłata podatków przez podatników prowadzących działalność gospodarczą i obowiązanych do prowadzenia księgi rachunkowej lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów następuje w formie polecenia przelewu. Z powyższych przepisów jasno wynika, że rozliczenia z fiskusem odbywają się za pośrednictwem przelewów bankowych. Natomiast tutaj również nie wskazano obowiązku dokonywania transakcji z konta firmowego, może to być konto prywatne przedsiębiorcy. Ponadto w art. 61 § 1b ordynacji podatkowej wyłącza się z powyższego obowiązku mikroprzedsiębiorców.
Rozliczenia z ZUS
Podobnie jak w przypadku rozliczeń z urzędem skarbowym, przedsiębiorca dokonuje opłat na konto w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. W tym przypadku również mikroprzedsiębiorca może dokonać przelewu z konta bankowego lub dokonać wpłaty w formie przekazu pocztowego. Pozostali płatnicy opłacają składki poprzez obciążenie rachunku bankowego.
Zalety rachunku firmowego
Do zalet rachunku firmowego możemy zaliczyć m. in.:
- opłaty bankowe za prowadzenie rachunku można w całości rozliczyć jako koszty firmy
- specjalne produkty/narzędzia/instrumenty finansowe dedykowane tylko przedsiębiorcom przez banki
- oddzielenie transakcji prywatnych od firmowych – szczególnie ważne w trakcie kontroli urzędu skarbowego
- odsetki generowane za posiadane środki na koncie, nie są objęte tzw. podatkiem Belki
- płatności z wykorzystaniem mechanizmu split payment
Rachunek bankowy w CEIDG
Zakładając działalność gospodarczą jednym z etapów jest wypełnienie formularza CEIDG-1. Informację o posiadanym rachunku bankowym podaje się w rubryce 27. Wypełniając ją, należy podać następujące informacje:
- 26.1 – dane identyfikacyjne rachunku bankowego związanego z prowadzeniem działalności
- 26.2 – dane identyfikacyjne rachunku bankowego niezwiązanego z prowadzeniem działalności
Instrukcja podaje, że pkt 26.2 nie jest obowiązkowy. Ponad to numer rachunku podany w pkt 26.1 jest rachunkiem przeznaczonym do otrzymania na niego zwrotu podatku. Należy pamiętać, że w formularzu CEIDG-1 należy podać wszystkie numery rachunków bankowych powiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Należy podać je w części CEIDG-RB.
Źródło: www.bizin.pl